De ontmoeting van culturen, de ontdekking van de ander, de muzikale bruggen, de poëtische reis, dat zijn de dromen van de muzikanten van dit a-typische quartet. In 2006 stichten Guillaume Lopez en Thierry Roques “Sòmi de Granadas” dat muzikaal de stad Grenade-sur-Garonne en Granada L’Andalouse verbindt , het is de denkbeeldige brug tussen Les pays d’Oc, Spanje en de Magreb. Het Spaanse woord “anda” betekent de ontwikkeling van dynamiek en beweging, terwijl het woord “lutz” licht betekent in de occitaanse taal.
De trompet van jazzman Nicolas Gardel brengt nieuwe energie in de mediterrane sfeer van het oorspronkelijke trio met Guillaume Lopez (zang, fluit, doedelzak), Thierry Roques (accordeon, accordina) en Saïd El Maloumi (zang, percussie).

Het album opent met “Anda –Lutz” waarin in het kort verbaal uit de doeken wordt gedaan waar het over gaat op dit album, zie boven. Er wordt op dit album gezongen in het Spaans, Arabisch en Occitaans , helaas is dat ook het geval met de tekst in het cd boekje, dus volgen waar het over gaat is onmogelijk voor mij en ik vrees velen. We moeten het dan maar doen met de muziek en die is prima in orde, een mengelmoes van allerlei Mediterrane sferen. De combinatie trompet – accordeon werkt wonderwel, overigens is Nicolas Gardel niet alleen te horen op trompet, maar ook op bugel, stomp box en bas. De teksten en de composities zijn keurig verdeeld onder de leden van het quartet met een enkele uitzondering zo is “Sense tu – Revolum de Posca” gebaseerd op een traditionele Turkse melodie en “Sevillana del Adios” is een traditioneel nummer uit Sevilla, “Mi Granada” is een traditioneel nummer uit het Andalusische repertoire en tenslotte stamt “Jamei jo non veirèi” uit de volksmuziek van Gascogne.

De sfeer van de muziek varieert per nummer, zo waan jezelf in Noord Afrika, dan weer in Spanje met aan flamenco herinnerende klanken, dan weer is de toonzetting Frans getint, kortom de hele Middellandse zeekust passeert de revue. Het blijft een omissie dat de teksten niet in het Frans c.q. Engels aanwezig zijn, zoiets zou de verkoopcijfers allicht positief beïnvloeden. Qua genre heb ik de muziek ingedeeld bij de wereldmuziek, maar zeker door de bijdrage van trompettist Nicolas Gardel is de jazz nooit ver weg. Echte zomermuziek die wonderwel past bij het weer deze maand.

Jan van Leersum